Gönüllülük, bireyin kendi isteği doğrultusunda herhangi bir alanda zamanını değerlendirmesi olarak ifade edilebilir.
Bunun yanında gönüllülük, kişinin iş hayatı veya günlük yaşamındaki monotonluğuna bir hareketlilik kazandırmasını, birbirinden farklı çevreler edinip farklı statülerde insanlarla karşılaşmasını sağlar.
Gönüllü birey, hayatın sadece kendi yaşamından ibaret olmadığını bilir. Başka kişiler ve işler için de kafa yorar ve bu durum alışkanlık haline geldiğinde boş kalmaktan rahatsızlık duyar. Bunun yanında gönül verilen görev veya iş, bireyi psikolojik anlamda da farklı duygulara gark eder. Kiminin yüzünde tebessüme vesile olmak, kiminin hayatında ise bir ilki yaşarken içinde bulunduğu heyecan ve coşkuya tanıklık etmek paha biçilmez bir deneyimdir. Gönül verilen işte belli bir seviyeye kadar aç kalmak, yorulmak kısaca zora düşmek insanın moralini bozmaz. Kişi maddi bir beklenti içine girmeden, sadece sevdiği için elini taşın altına koyduğundan kolay kolay sinirlenmez, hemen köprüleri atmaz. Samimi olduğu kadardır olumsuzluklara tahammül seviyesi. İstek duyduğu kadardır aktif olma durumu. En önemlisi de sevdiği kadardır ilgili ortamda bulunma isteği.
Gönüllülüğe adım atmak, hayatta birçok ilki yaşamayı, çeşitli konularda tecrübe kazanmayı, geriye dönüp yaşanan maceraları hatırlayınca duygulandıran bir süreçtir. Fedakârlıktır gönüllü olmak. Bir bakıma da deliliktir gönüllü olmak. Öyle bir delilik ki çoğu zaman daha önce tanınmayan kişilerle kazan-kazan temeline dayanan, uzunluğunu kendisinin belirlediği bir yolculuktur.
Bir konuda ilk zamanlar herkes gönüllü yer alırken, kimi zaman yaşanan talihsizlikler kimi zaman da kararlılık anlamında test niteliği taşıyan birkaç gelişme gerçek gönüllülerin rol gereği gönüllü olanlardan ayrılmasını sağlar. Zira saf niyetiyle gönül verenler olduğu gibi, konu veya makam/mevkiden çıkar uman kitlenin de işini bitirip amacına ulaşana kadar gönüllü rolüne bürünmesi çoğu kez yaşanan durumlardır.
Gönüllü olmak her ne kadar fedakârlıkta bulunmak, eksiklere bir ölçüde göz yummak ve takılmamak olsa da elbette kendi içinde bir tahammül sınırı vardır. Bir konuya gönülden bağlanmak veya bir alanda gönüllülük faaliyetine girişmek bireyin tabii ki kişiliğinden ödün vermesi, sahip olduğu değerlerden vazgeçmesi, görüş ve inançlarını ayaklarının altına almasını ifade etmez. Kişi, gönüllü olacağı alanın, kurumun veya kuruluşun inandığı değerler doğrultusunda faaliyetler gerçekleştirip ilgisini çeken ve katma değer sunabileceği kulvarda olup olmadığını incelemelidir. Aksi takdirde kendi iradesiyle kendini ateşe atmış olur ki bu da bireyin baştan aşağı yanlış bir alan veya konuda kendisini harcamasını ifade etmekten başka bir şey değildir.
Gönüllü olmak bir başkası için dertlenmektir. Kendinden başkası için sevinmek, yeri geldiğinde uykusuz kalmak, yıpranmaktır gönüllü olmak. Rol gereği değil, hayat felsefesi olarak benimsenen gönüllülüklerde kendinizi bulmanız dileğiyle.
Yazar: Murat
Kaynak: Avrupa Gençlik Portalı